In
Frankrijk is een schrijver, vader van acht kinderen, opgesloten vanwege
zijn geschiedkundig onderzoek. En de zogenaamde ’vrije’ pers, zegt
niets !
De Fransman Vincent Reynouard, geboren in 1969, getrouwd en vader van 8
kinderen, is scheikundig ingenieur van opleiding, gevormd in het ISMRA
(« Institut des sciences de la matière et du rayonnement atomique ») van
Caen. Hij stelt zich onomwonden voor als een traditionalistische
katholiek en steekt zijn ultraconservatieve politieke standpunten niet
onder stoelen of banken. Belangrijker is dat hij in het openbaar, in de
vorm van DVD’s en leesvoer, de canon van de geschiedschrijving over de
Tweede Wereldoorlog in twijfel trekt. Hij is een van die onderzoekers
die beweren ‘revisionist’ te zijn en als ‘negationisten’ worden
bestempeld omdat zij niet geloven in het bestaan van de dodelijke
gaskamers in de Duitse concentratiekampen.
In 2005 schrijft Reynouard een boekje van zestien bladzijden, getiteld «
Holocauste ? Ce que l’on vous cache » (“Sjoa ? Dat wat voor u verborgen
blijft”) dat hij naar de « syndicats d’initiative » (de Franse
VVV-kantoren), musea en gemeentehuizen stuurt en waarin hij tegen de
schenen van de academische geschiedschrijving schopt. Het Franse gerecht
rekent met hem af.
In 2007 werd hij in eerste aanleg veroordeeld door de correctionele
rechtbank van Saverne (Neder-Rijn) tot één jaar gevangenisstraf, een
boete van € 10.000 en € 3.000 schadevergoeding aan de LICRA (« Ligue
Internationale Contre le Racisme et l’Antisémitisme », de Internationale
Liga tegen Racisme en Antisemitisme). In juni 2008 bevestigt het Hof van
Colmar in hoger beroep de gevangenisstraf en veroordeelt hem tot €
60.000 (€ 20.000 boete + gedwongen publicaties en kosten). Ongehoord.
Aangezien Reynouard in België woont, vaardigt Frankrijk tegen hem een
Europees aanhoudingsbevel uit om hem te dwingen de gevangenisstraf van
één jaar, uitgesproken door het Hof van Beroep in Colmar, uit te zitten.
In afwachting van zijn uitlevering aan Frankrijk, werd hij op 9 juli
gevangengezet door de Belgische politie, wat de betrokkene ertoe brengt
vast te stellen : “Als men niets beters weet te bedenken dan iemand met
een afwijkende overtuiging op te sluiten, dan komt dit doordat men geen
argumenten kan aanvoeren.”
Conclusie : een 41-jarige man, vader van 8 kinderen, zit momenteel
opgesloten vanwege zijn geschiedkundig onderzoek. Vanwege de
wet-Gayssot.
Deze wet, afgekondigd in het Staatsblad van de Franse Republiek op 14
juli 1990, verbiedt, in artikel 24bis, "de ontkenning (...) van het
bestaan van een of meer misdaden tegen de menselijkheid, zoals bepaald
in artikel 6 van het statuut van de Internationale Militaire Rechtbank
[“Neurenberg-tribunaal”], bijlage tot het Verdrag van Londen van 8
augustus 1945. "
In mijn boek
Sarkozy, Israël et les juifs (
Sarkozy, Israël en de Joden,
Oser dire, 2009), heb ik eraan herinnerd dat deze draconische wet hevig
is aangevochten door vooraanstaande personen zoals de Franse academica
Simone Veil ; de permanente secretaris van de Académie française, Hélène
Carrère d’Encausse ; de ministers Jean Foyer, Jacques Toubon en Alain
Peyrefitte ; de historici Henri Amouroux, Pierre Vidal-Naquet, Annie
Kriegel, François Furet, Alain Besançon, Jacques Willequet en François
Bédarida ; de stichteres van het Onderzoeksinstituut Hannah Arendt,
Chantal Delsol ; de winnaar van de Nobelprijs voor de Economie in 1988,
Maurice Allais ; de auteurs Michel Tournier, Louis Pauwels, Michel
Houellebecq, Philippe Muray, Jean Daniel, Vladimir Volkoff, Michel
Rachline en Alain Robbe-Grillet ; de magistraten Philippe Bilger, Alain
Marsaud en Raoul Béteille ; de juristen Olivier Duhamel, Anne-Marie Le
Pourhiet, Emmanuelle Duverger, André Decoq en Guy Carcassonne ; de
advocaten Jacques Vergès en John Bastardi Daumont ; de filosoof Paul
Ricoeur ; de humorist Bruno Gaccio ; verdedigers van de vrijheid van
meningsuiting zoals de oprichter van Verslaggevers Zonder Grenzen Robert
Ménard (die de aanklacht formuleert dat het om een « gedachtepolitie »
handelt) en Gabriel Cohn-Bendit ; de journalisten Dominique Jamet,
Delfeil de Ton, Alain Rollat, Albert du Roy, Philippe Tesson, Jacques
Julliard en Ivan Rioufol ; of nog de voormalige voorzitster van de Liga
van de Mensenrechten, de geschiedkundige Madeleine Rebérioux. In het
buitenland heeft de Amerikaanse taalgeleerde Noam Chomsky aangegeven er
resoluut tegenstander van te zijn. Voor de Belgische fysicus en
intellectueel Jean Bricmont, is “de wet Gayssot een juridische terugval
van verschillende eeuwen”. Ook de presidenten Hugo Chavez en Mahmoud
Ahmadinejad hebben deze repressie in strenge bewoordingen veroordeeld.
Het komt er voor ons nu op aan de vrijheid van meningsuiting
daadwerkelijk te verdedigen en niet alleen theoretisch. Waarom horen we
niemand openlijk het lot van Vincent Reynouard aanklagen ? Wat doet
Verslaggevers Zonder Grenzen, Amnesty International en Human Rights
Watch ? Geen media, Franse noch buitenlandse, hebben deze zaak verslaan.
Deze stilte is ongewoon.
Als historicus en burger heb ik zelf beslist op te treden door via dit
bericht te kennen te geven hoezeer ik geschokt ben door het feit dat men
bij ons een man vanwege zijn opinie - hoe ongebruikelijk, ongerijmd en
controversieel die ook is - in de gevangenis opsluit. Een dergelijke
behandeling is Frankrijk en haar intellectuele traditie onwaardig. De
wet hoort niet vast te leggen wat de historische waarheid is. In een
vrije staat is die taak de geschiedkundigen toebedeeld. De wet-Gayssot,
die de vrijheid van de onderzoeker beperkt, is in strijd met de
opvattingen over een democratische staat : deze wet is boosaardig. Ik
vraag er dan ook de onmiddellijke intrekking van.
Ik hoop dat ik al snel gezelschap van tientallen, honderden en duizenden
anderen zal krijgen die niet onverschillig blijven bij dit schandaal
dat het imago van Frankrijk ernstig schaadt en in strijd is met de geest
van de Republiek.
Degenen die dit bericht met mij willen ondertekenen, kunnen hun naam en
contactgegevens sturen naar dit adres :
[email protected]. Niet
om het religieuze, politieke of historische gedachtegoed van Reynouard
Vincent te ondersteunen, maar om zijn recht dat te uiten te verdedigen.
Zijn ideeën bestrijden kan via een democratisch, open, eerlijk en
oprecht debat.
Wij wachten de handtekeningen tot het einde van de maand september in.
Ondertussen, danken we u om dit bericht zo ruim mogelijk te helpen
verspreiden.
Paul-Éric Blanrue,
Historicus
Stichter van de Cercle zététique,
Schrijver van Sarkozy, Israël et les juifs (Oser dire, 2009).